ато́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каралавы востраў кольцападобнай формы.

|| прым. ато́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ато́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ато́л ато́лы
Р. ато́ла ато́лаў
Д. ато́лу ато́лам
В. ато́л ато́лы
Т. ато́лам ато́ламі
М. ато́ле ато́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ато́л м., геогр. ато́лл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ато́л, ‑а, м.

Каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кольца.

[Англ. atoll з мальдыўскага atolu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ато́лл геол. ато́л, -ла м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)