атача́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атача́ю |
атача́ем |
| 2-я ас. |
атача́еш |
атача́еце |
| 3-я ас. |
атача́е |
атача́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
атача́ў |
атача́лі |
| ж. |
атача́ла |
| н. |
атача́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атача́й |
атача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
атача́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
атача́ць несов., обл. окружа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
атача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да атачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атачэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атачаць — атачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)