атача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. атача́ю атача́ем
2-я ас. атача́еш атача́еце
3-я ас. атача́е атача́юць
Прошлы час
м. атача́ў атача́лі
ж. атача́ла
н. атача́ла
Загадны лад
2-я ас. атача́й атача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час атача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атача́ць несов., обл. окружа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атача́ць, атачы́ць umgében* vt; umfássen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атачаць — атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surround

[səˈraʊnd]

v.i.

абкружа́ць, акаля́ць, атача́ць, абступа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flankować

незак. акружаць; атачаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umríngen

vt а(б)кружа́ць, атача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinkesseln

vt вайск. а(б)кружа́ць, атача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinsaümen

vt

1) падру́бліваць, аблямо́ўваць, абшыва́ць (сукенку)

2) атача́ць (пра дрэвы і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)