ата́барыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).
Уладкавацца дзе-н., размясціцца.
Атабарыліся за лесам, абжыліся.
|| незак. ата́барвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ата́барыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ата́баруся |
ата́барымся |
| 2-я ас. |
ата́барышся |
ата́барыцеся |
| 3-я ас. |
ата́барыцца |
ата́барацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ата́барыўся |
ата́барыліся |
| ж. |
ата́барылася |
| н. |
ата́барылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ата́барся |
ата́барцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ата́барыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ата́барыцца сов., разг. осе́сть; расположи́ться; обоснова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ата́барыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Разм. Уладкавацца, размясціцца. Гасцінны гаспадар адвёў два пакойчыкі Цэзарыю Гальвасу, а Блецька атабарыўся ў мураванай прыбудоўцы к дому. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Атабары́цца ’пасяліцца’. Рус. отабориться ’стаць лагерам’, укр. отаборитися ’стаць лагерам, абозам, размясціцца’, польск. otaborzyć się ’акружыць лагер абозам’. Утворана з прэфіксам о‑ і дзеяслоўным суфіксам ад табар (< табор) ’лагер’ з першасным значэннем ’стаць лагерам’ (ст.-бел. отаборити, Гіст. лекс., 157).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ота́бориться сов., разг. ата́барыцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обоснова́ться разг. асталява́цца; (поселиться) ата́барыцца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ата́барвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да атабарыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атаўбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.
Разм. Уладкавацца, размясціцца; атабарыцца. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка. Хата стаяла забітая, пакуль не атаўбаваўся ў ёй прышлы салдат. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атайбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.
Разм. Уладкавацца, размясціцца; атабарыцца. Вельмі ж Толіку хацелася, каб на таполі пасяліліся буслы. І яны не падвялі хлопца. Прыляцелі, зрабілі сабе дамоўку і атайбаваліся жыць. Вітка. Вясна скончылася, і лета атайбавалася па полі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)