астыгма́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астыгма́т |
астыгма́ты |
| Р. |
астыгма́та |
астыгма́таў |
| Д. |
астыгма́ту |
астыгма́там |
| В. |
астыгма́т |
астыгма́ты |
| Т. |
астыгма́там |
астыгма́тамі |
| М. |
астыгма́це |
астыгма́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
астыгма́т м., фото астигма́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
астигма́т фото астыгма́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)