астыгма́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астыгма́т астыгма́ты
Р. астыгма́та астыгма́таў
Д. астыгма́ту астыгма́там
В. астыгма́т астыгма́ты
Т. астыгма́там астыгма́тамі
М. астыгма́це астыгма́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астыгма́т м., фото астигма́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астыгма́т

(ад а- + гр. stigma, -atos = кропка)

фатаграфічны аб’ектыў, у якім не выпраўлены астыгматызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астигма́т фото астыгма́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анастыгма́т

(ад ан- + астыгмат)

аб’ектыў, у якім падборам лінз ліквідаваны астыгматызм і аберацыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)