астраві́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. астраві́нка астраві́нкі
Р. астраві́нкі астраві́нак
Д. астраві́нцы астраві́нкам
В. астраві́нку астраві́нкі
Т. астраві́нкай
астраві́нкаю		 астраві́нкамі
М. астраві́нцы астраві́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Астро́ў ’востраў’ (Касп.), гл. востраў. Ад гэтага ж слова і астравок ’невялікі ўчастак апрацаванага поля’ (Выг. дыс., 7), астравінка (Яшкін).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)