астматы́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. астматы́чка астматы́чкі
Р. астматы́чкі астматы́чак
Д. астматы́чцы астматы́чкам
В. астматы́чку астматы́чак
Т. астматы́чкай
астматы́чкаю		 астматы́чкамі
М. астматы́чцы астматы́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

астматы́чка ж., мед., разг. астмати́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астматы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да астматык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Хворы на астму.

|| ж. астматы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астмати́чка разг. астматы́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)