астматы́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астматы́чка |
астматы́чкі |
| Р. |
астматы́чкі |
астматы́чак |
| Д. |
астматы́чцы |
астматы́чкам |
| В. |
астматы́чку |
астматы́чак |
| Т. |
астматы́чкай астматы́чкаю |
астматы́чкамі |
| М. |
астматы́чцы |
астматы́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
астматы́чка ж., мед., разг. астмати́чка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
астматы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. Жан. да астматык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
астма́тык, -а, мн. -і, -аў, м.
Хворы на астму.
|| ж. астматы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
астмати́чка разг. астматы́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
asthmatic
[æzˈmætɪk]
1.
adj.
астматы́чны, ды́хавічны
2.
n.
хво́ры на а́стму, астма́тык -а m., астматы́чка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
astmatyczny
astmatyczn|y
астматычны; удушлівы;
~y oddech — астматычнае дыханне;
~a staruszka — старая, хворая на астму; астматычка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)