Калючая расліна, пустазелле.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Калючая расліна, пустазелле.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асо́ту | |
| асо́ту | |
| асо́там | |
| асо́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пустазелле сямейства складанакветных, якое расце на палях, пры дарогах, у лясах і агародах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
осо́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Псот ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тро́снік (тро́сьнік) ‘разак, вадзяны
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трылі́снік, ‑у,
1. Назва некаторых раслін з трайчастымі лістамі.
2. Ліст трайчастай будовы.
3. Відарыс трайчастага ліста на розных эмблемах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)