асо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асо́бна асо́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асо́бна нареч.

1. отде́льно; особняко́м; врозь;

жыць а. ад бацько́ў — жить отде́льно от роди́телей; жить врозь с роди́телями;

біле́ты для яго́ адлажы́лі а. — биле́ты для него́ отложи́ли отде́льно;

дом стаі́ць а. — дом стои́т отде́льно (особняко́м);

трыма́цца а. ад іншых — держа́ться отде́льно (особняко́м) от други́х;

2. (независимо от других) отде́льно, осо́бо;

разгле́дзець гэ́та пыта́нне а. — рассмотре́ть э́тот вопро́с отде́льно (осо́бо)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асо́бна, прысл.

Убаку ад іншых, паасобку. Дзяўчаты і падлеткі ішлі асобна. Мележ. Пакуль вернемся, каб усё гэта перабраў: мак асобна, пясок — асобна. Якімовіч. // Толькі аднаму, без іншых. [Фёдар Мікалаевіч:] — Ну, я яму [Шугаеву] асобна выкажу падзяку. Крапіва. // Паасобку, разлучыўшыся, у адзіноце. Разам — цесна, асобна — моташна. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́бна ад

прыназоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

особняко́м нареч. асо́бна; (на расстоянии) на во́дшыбе;

жить особняко́м жыць асо́бна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разро́зненно нареч. разро́знена, асо́бна, паасо́бку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́ссып, прысл.

1. Тое, што і урассыпную.

Бегчы ў.

2. Асобна, не разам.

Касцы пасталі ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асо́бны, -ая, -ае.

1. Адасоблены, самастойны.

Асобнае памяшканне.

Ён жыве асобна (прысл.) ад бацькоў.

2. Некаторы, адзінкавы.

Асобныя заўвагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́зно нареч., обл., уст. ро́зна, асо́бна, паасо́бку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паасо́бку, прысл.

1. Па адным, не разам.

Гаварыць з кожным п.

2. Асобна, разлучыўшыся.

Сем’і бацькі і сына жывуць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)