асо́бна​I прысл ábgesondert;

трыма́цца асо́бна sich ábseits hálten*;

жыць асо́бна ábgesondert lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асо́бна​II (ад) прыназ ábgesondert von (D); getrénnt von (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

aside from

асо́бна; апрача́, акрамя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

separately

[ˈsepərətli]

adv.

1) паасо́бку

2) асо́бна, разлучы́ўшыся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

singly

[ˈsɪŋgli]

adv.

1) індывідуа́льна, асо́бна, паасо́бку

2) сваймі́ сі́ламі, адзіно́чна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паасо́бку прысл

1. (па адным, не разам) éinzeln;

2. (асобна, разлучыўшыся) getrénnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

besónders

adv асаблі́ва, асо́бна

nicht ~ — не на́дта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gesóndert

a асо́бны, адасо́блены

von állen ~ — асо́бна ад усі́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábgesondert

a

1.

асо́бы; адасо́блены

2.

adv асо́бна, паасо́бку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusklammern

vt не ўключа́ць, разгляда́ць асо́бна; пакіда́ць па-за ду́жкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)