асма́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асма́нскі |
асма́нская |
асма́нскае |
асма́нскія |
| Р. |
асма́нскага |
асма́нскай
асма́нскае |
асма́нскага |
асма́нскіх |
| Д. |
асма́нскаму |
асма́нскай |
асма́нскаму |
асма́нскім |
| В. |
асма́нскі (неадуш.)
асма́нскага (адуш.) |
асма́нскую |
асма́нскае |
асма́нскія (неадуш.)
асма́нскіх (адуш.) |
| Т. |
асма́нскім |
асма́нскай
асма́нскаю |
асма́нскім |
асма́нскімі |
| М. |
асма́нскім |
асма́нскай |
асма́нскім |
асма́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асма́нскі ист. осма́нский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асма́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да асманаў, належыць ім (у афіцыйных назвах, якія адносяцца да старой султанскай Турцыі); тое, што і турэцкі. Асманская імперыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)