асла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і абняславіць.

|| незак. аслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асла́ўлю асла́вім
2-я ас. асла́віш асла́віце
3-я ас. асла́віць асла́вяць
Прошлы час
м. асла́віў асла́вілі
ж. асла́віла
н. асла́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час асла́віўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асла́віць сов., см. абнясла́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)