асепты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асепты́чны асепты́чная асепты́чнае асепты́чныя
Р. асепты́чнага асепты́чнай
асепты́чнае		 асепты́чнага асепты́чных
Д. асепты́чнаму асепты́чнай асепты́чнаму асепты́чным
В. асепты́чны (неадуш.)
асепты́чнага (адуш.)		 асепты́чную асепты́чнае асепты́чныя (неадуш.)
асепты́чных (адуш.)
Т. асепты́чным асепты́чнай
асепты́чнаю		 асепты́чным асепты́чнымі
М. асепты́чным асепты́чнай асепты́чным асепты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асепты́чны мед. асепти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асепты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да асептыкі; абеззаражаны. Асептычны павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асе́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

Засцярога ад заражэння пры аперацыях, пры лячэнні ран.

|| прым. асепты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асепти́ческий асепты́чны;

асепти́ческая повя́зка асепты́чная павя́зка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)