архе́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
архе́йскі |
архе́йская |
архе́йскае |
архе́йскія |
| Р. |
архе́йскага |
архе́йскай
архе́йскае |
архе́йскага |
архе́йскіх |
| Д. |
архе́йскаму |
архе́йскай |
архе́йскаму |
архе́йскім |
| В. |
архе́йскі (неадуш.)
архе́йскага (адуш.) |
архе́йскую |
архе́йскае |
архе́йскія (неадуш.)
архе́йскіх (адуш.) |
| Т. |
архе́йскім |
архе́йскай
архе́йскаю |
архе́йскім |
архе́йскімі |
| М. |
архе́йскім |
архе́йскай |
архе́йскім |
архе́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
архе́йскі геол. архе́йский;
~кая э́ра (гру́па) — архе́йская э́ра (гру́ппа)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
архе́йскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: архейская эра гл. эра.
[Ад грэч. archaios — старажытны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
архе́йский геол. архе́йскі;
архе́йская гру́ппа (э́ра) архе́йская гру́па (э́ра).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)