архе́йский геол. архе́йскі;

архе́йская гру́ппа (э́ра) архе́йская гру́па (э́ра).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

архе́йскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: архейская эра гл. эра.

[Ад грэч. archaios — старажытны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. архе́йскі архе́йская архе́йскае архе́йскія
Р. архе́йскага архе́йскай
архе́йскае		 архе́йскага архе́йскіх
Д. архе́йскаму архе́йскай архе́йскаму архе́йскім
В. архе́йскі (неадуш.)
архе́йскага (адуш.)		 архе́йскую архе́йскае архе́йскія (неадуш.)
архе́йскіх (адуш.)
Т. архе́йскім архе́йскай
архе́йскаю		 архе́йскім архе́йскімі
М. архе́йскім архе́йскай архе́йскім архе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

архе́йскі геол. архе́йский;

~кая э́ра (гру́па) — архе́йская э́ра (гру́ппа)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́ра ж., в разн. знач. э́ра;

○ архе́йская э. — архе́йская э́ра;

мезазо́йская э. — мезозо́йская э́ра;

эазо́йская э. — эозо́йская э́ра;

кайназо́йская э. — кайнозо́йская э́ра;

палеазо́йская э. — палеозо́йская э́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́ра, ‑ы, ж.

1. Рэальная або легендарная падзея, ад якой вядзецца летазлічэнне, а таксама адпаведная сістэма летазлічэння. Новая, або наша, эра ўмоўна пачынаецца з даты нараджэння міфічнага Ісуса Хрыста. □ [Андрэй Міхайлавіч:] — Ужо ў V веку да нашай эры пісаў пра Калхіду Гіпакрат. Самуйлёнак.

2. Вялікі гістарычны перыяд, які карэнным чынам адрозніваецца ад папярэдняга. І на трыбуну — насцеж дзверы! — Пад грамавы гвардзейскі кліч Жаданым сонцам новай эры Упэўнена ўзышоў Ільіч. Смагаровіч. Гэта [паэзія Маякоўскага] вялікая скарбніца ідэй, вобразаў і пачуццяў, сацыяльная і мастацкая прырода якіх звязана з новай эрай гісторыі чалавецтва — эрай сацыялістычнай рэвалюцыі і будаўніцтва камунізма. «Беларусь».

3. Буйная адзінка храналагічнага падзелу геалагічнай гісторыі Зямлі. Эры падзяляюцца на перыяды, а перыяды — на эпохі.

•••

Архейская (азойская) эра — самая старажытная эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

Кайназойская эра — навейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

Мезазойская эра — сярэдняя эра між палеазойскай і кайназойскай у геалагічнай гісторыі Зямлі.

Палеазойская эра — эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая папярэднічае мезазойскай.

Эазойская эра — другая найстаражытная эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Лац. aera.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)