Які ўяўляе сабою архаізм, уласцівы даўніне; старадаўні, устарэлы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Які ўяўляе сабою архаізм, уласцівы даўніне; старадаўні, устарэлы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, якасны
| архаі́чная | архаі́чнае | архаі́чныя | ||
| архаі́чнага | архаі́чнай архаі́чнае |
архаі́чнага | архаі́чных | |
| архаі́чнаму | архаі́чнай | архаі́чнаму | архаі́чным | |
архаі́чнага ( |
архаі́чную | архаі́чнае | архаі́чныя ( архаі́чных ( |
|
| архаі́чным | архаі́чнай архаі́чнаю |
архаі́чным | архаі́чнымі | |
| архаі́чным | архаі́чнай | архаі́чным | архаі́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Старажытны, старадаўні.
[Грэч. archaios — старажытны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
архаи́ческий
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
архаи́чный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Віваць ’плесці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ла́ставічы ’вяснушкі, рабацінне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Незада́лы ’няўдачы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)