арго́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. арго́н
Р. арго́ну
Д. арго́ну
В. арго́н
Т. арго́нам
М. арго́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арго́н, -у, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху (дае сіняватае свячэнне, выкарыстоўваецца ў светлавых рэкламах).

|| прым. арго́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арго́н, -ну м., хим. арго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арго́н хим. арго́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арго́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, які ўваходзіць у склад паветра (выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпаў, у рэкламных асвятляльных прыладах і інш.).

[Ад грэч. argos — нядзейны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)