арго́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. арго́ арго́
Р. арго́ арго́
Д. арго́ арго́
В. арго́ арго́
Т. арго́ арго́
М. арго́ арго́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арго́, нескл., н.

Умоўныя словы і выразы, якія ўжыв. якой-н. адасобленай ці прафесійнай групай, гуртком і пад.

Зладзейскае а.

Школьнае а.

|| прым. аргаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арго́ лингв. арго́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арго́ нескл., ср., лингв. арго́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арго́, нескл., н.

Умоўныя выразы, словы, якія ўжываюцца ў якой‑н. адасобленай або прафесійнай групе, гуртку і пад.; жаргон. Жабрацкае арго.

[Фр. argot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргаты́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова ці моўны зварот з арго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аргаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арго, да аргатызма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргаты́зм, ‑а, м.

Слова, якое запазычана літаратурнай мовай з якога‑н. арго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́па м.

1. церк. па́па;

П. Ры́мскі — Па́па Ри́мский;

2. (детское арго) хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарго́н, ‑у, м.

Мова якой‑н. прафесіянальнай або сацыяльнай групы, насычаная вялікай колькасцю слоў і выразаў, спецыфічных толькі для гэтай групы. Жаргон дваранскага салона. Акцёрскі жаргон. // Умоўная мова, зразумелая толькі пэўнаму асяроддзю; арго. Зладзейскі жаргон.

[Фр. jargoh.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)