аргані́чны
‘які мае адносіны да арганізма’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай
аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.)
аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.)
аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай
аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аргані́чны
‘які мае адносіны да органа; унутраны’
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аргані́чны |
аргані́чная |
аргані́чнае |
аргані́чныя |
| Р. |
аргані́чнага |
аргані́чнай
аргані́чнае |
аргані́чнага |
аргані́чных |
| Д. |
аргані́чнаму |
аргані́чнай |
аргані́чнаму |
аргані́чным |
| В. |
аргані́чны (неадуш.)
аргані́чнага (адуш.) |
аргані́чную |
аргані́чнае |
аргані́чныя (неадуш.)
аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
аргані́чным |
аргані́чнай
аргані́чнаю |
аргані́чным |
аргані́чнымі |
| М. |
аргані́чным |
аргані́чнай |
аргані́чным |
аргані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нуклеі́навы, -ая, -ае.
У выразе: нуклеінавыя кіслоты (спец.) — высокамалекулярныя арганічныя злучэнні, якія захоўваюць і перадаюць генетычную інфармацыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арга́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (разм.).
1. Арганічная хімія.
2. Арганічныя ўгнаенні.
Вывезці арганіку на палі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́чыва, -а, мн. -ы, -аў, н.
Від матэрыі; тое, з чаго складаецца фізічнае цела.
Арганічныя рэчывы.
Выбуховыя рэчывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мінера́льна-аргані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мінера́льна-аргані́чны |
мінера́льна-аргані́чная |
мінера́льна-аргані́чнае |
мінера́льна-аргані́чныя |
| Р. |
мінера́льна-аргані́чнага |
мінера́льна-аргані́чнай
мінера́льна-аргані́чнае |
мінера́льна-аргані́чнага |
мінера́льна-аргані́чных |
| Д. |
мінера́льна-аргані́чнаму |
мінера́льна-аргані́чнай |
мінера́льна-аргані́чнаму |
мінера́льна-аргані́чным |
| В. |
мінера́льна-аргані́чны (неадуш.)
мінера́льна-аргані́чнага (адуш.) |
мінера́льна-аргані́чную |
мінера́льна-аргані́чнае |
мінера́льна-аргані́чныя (неадуш.)
мінера́льна-аргані́чных (адуш.) |
| Т. |
мінера́льна-аргані́чным |
мінера́льна-аргані́чнай
мінера́льна-аргані́чнаю |
мінера́льна-аргані́чным |
мінера́льна-аргані́чнымі |
| М. |
мінера́льна-аргані́чным |
мінера́льна-аргані́чнай |
мінера́льна-аргані́чным |
мінера́льна-аргані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
угнае́нне, -я, н.
1. гл. угнаіць.
2. мн. -і, -яў. Рэчыва, якое ўносіцца ў глебу для павелічэння ўраджаю.
Мінеральныя, арганічныя ўгнаенні.
Вывозіць у. на палі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кансуме́нт
‘арганізмы, якія спажываюць гатовыя арганічныя рэчывы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кансуме́нт |
кансуме́нты |
| Р. |
кансуме́нта |
кансуме́нтаў |
| Д. |
кансуме́нту |
кансуме́нтам |
| В. |
кансуме́нта |
кансуме́нтаў |
| Т. |
кансуме́нтам |
кансуме́нтамі |
| М. |
кансуме́нце |
кансуме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сульфі́ды, -аў, адз. сульфі́д, М -фі́дзе, м. (спец.).
Хімічныя злучэнні серы з металамі і некаторымі неметаламі.
Прыродныя с.
Арганічныя с.
|| прым. сульфі́дны, -ая, -ае.
Сульфідныя руды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўтатро́ф
‘мікраарганізм, здольны сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтатро́ф |
аўтатро́фы |
| Р. |
аўтатро́фа |
аўтатро́фаў |
| Д. |
аўтатро́фу |
аўтатро́фам |
| В. |
аўтатро́фа |
аўтатро́фаў |
| Т. |
аўтатро́фам |
аўтатро́фамі |
| М. |
аўтатро́фе |
аўтатро́фах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)