аргана́ўты мн., миф. аргона́вты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аргана́ўты, ‑аў; адз. арганаўт, ‑а, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі героі, якія плавалі ў Калхіду па залатое руно.

[Грэч. Argonáutai ад Argō — назва карабля і náutes — мараплавец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргана́ўт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аргана́ўт аргана́ўты
Р. аргана́ўта аргана́ўтаў
Д. аргана́ўту аргана́ўтам
В. аргана́ўта аргана́ўтаў
Т. аргана́ўтам аргана́ўтамі
М. аргана́ўце аргана́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)