Verbum

анлайнавы слоўнік

арашэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арашэ́нне ср. ороше́ние; (искусственное увлажнение почвы — еще) иррига́ция ж.; см. араша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арашаць — арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ороше́ние арашэ́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажджава́нне, ‑я, н.

Штучнае арашэнне з дапамогай спецыяльных апаратаў, установак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірыга́цыя, ‑і, ж.

Штучнае абвадненне бязводных зямель для павышэння іх урадлівасці; арашэнне.

[Лац. irrigatio — паліванне, абвадненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лима́нный ліма́нны;

лима́нное ороше́ние ліма́ннае арашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацёчны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самацёку (у 1 знач.); які ажыццяўляецца па прынцыпу самацёку. Самацёчнае арашэнне. Самацёчны канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самацёчны самотёчный;

с. кана́л — самотёчный кана́л;

~нае арашэ́нне — самотёчное ороше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)