араша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. араша́ю араша́ем
2-я ас. араша́еш араша́еце
3-я ас. араша́е араша́юць
Прошлы час
м. араша́ў араша́лі
ж. араша́ла
н. араша́ла
Загадны лад
2-я ас. араша́й араша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час араша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

араша́ць несов. (насыщать влагой) ороша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

араша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Араша́ць 1 ’абвадняць’. Дзеяслоў утвораны з прэфікса а‑ (о‑) і кораня раш‑ (*рос‑), запазычаны з рускай ці паралельна з рускім орошать. Для знач. параўн. польск. orosić ’пакрыць расой’. Гл. раса.

Араша́ць 2, рашаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дажджава́ць, -джу́ю, -джу́еш, -джу́е; -джу́й; незак., што. (спец.).

Штучна арашаць з дапамогай спецыяльных установак.

|| наз. дажджава́нне, -я, н.

|| прым. дажджава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. арашаць — арасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да арасіцца.

2. Зал. да арашаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

араша́цца несов., возвр., страд. ороша́ться; см. арасі́цца, араша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авало́жваць

‘насычаць вільгаццю, арашаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. авало́жваю авало́жваем
2-я ас. авало́жваеш авало́жваеце
3-я ас. авало́жвае авало́жваюць
Прошлы час
м. авало́жваў авало́жвалі
ж. авало́жвала
н. авало́жвала
Загадны лад
2-я ас. авало́жвай авало́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час авало́жваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)