а́рачны гл. арка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́рачны а́рачная а́рачнае а́рачныя
Р. а́рачнага а́рачнай
а́рачнае		 а́рачнага а́рачных
Д. а́рачнаму а́рачнай а́рачнаму а́рачным
В. а́рачны (неадуш.)
а́рачнага (адуш.)		 а́рачную а́рачнае а́рачныя (неадуш.)
а́рачных (адуш.)
Т. а́рачным а́рачнай
а́рачнаю		 а́рачным а́рачнымі
М. а́рачным а́рачнай а́рачным а́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́рачны архит. а́рочный;

а. мост — а́рочный мост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аркі. Арачны мост. □ І тут мы ўбачылі высокую зялёную клумбу, а над ёю — белыя лёгкія арачныя вароты. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́рка, -і, ДМ а́рцы, мн. -і, а́рак, ж.

1. Дугападобнае перакрыцце праёма ў сцяне (акна, дзвярэй) або пралёта паміж дзвюма апорамі і пад.

2. Збудаванне ў выглядзе вялікіх варот такой формы як элемент дэкору.

Трыумфальная а.

|| прым. а́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́рочный архит. а́рачны;

а́рочный мост а́рачны мост.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і арачны. Аркавы пралёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Арачны праём у скляпенні або купале над дзвярамі ці над акном (спец.).

2. Палявое ўмацаванне (уст.).

|| прым. люне́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люне́т, ‑а, М ‑неце, м.

1. Уст. Палявое ўмацаванне, якое складаецца з аднаго-двух валоў і рова ўперадзе.

2. У архітэктуры — арачны праём у скляпенні ці сцяне над дзвярамі ці акном, абмежаваны гарызантальна знізу.

[Фр. lunette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мост в разн. знач. мост, род. мо́ста м.;

железнодоро́жный мост чыгу́начны мост;

а́рочный мост а́рачны мост;

цепно́й мост ланцуго́вы мост;

вися́чий мост віся́чы мост;

за́дний мост авт. за́дні мост;

коле́йный мост каляі́нны мост;

сде́лать мост спорт. зрабі́ць мост;

консо́льный мост кансо́льны мост;

наплавно́й мост наплаўны́ мост;

понто́нный мост панто́нны мост;

подъёмный мост пад’ёмны мост;

возду́шный мост паве́траны мост;

разводно́й мост развадны́ мост;

развести́ мост разве́сці мост;

навести́ мост наве́сці мост;

◊

сжечь мосты́ масты́ спалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)