ап’янё́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ап’янё́ны |
ап’янё́ная |
ап’янё́нае |
ап’янё́ныя |
| Р. |
ап’янё́нага |
ап’янё́най ап’янё́нае |
ап’янё́нага |
ап’янё́ных |
| Д. |
ап’янё́наму |
ап’янё́най |
ап’янё́наму |
ап’янё́ным |
| В. |
ап’янё́ны (неадуш.) ап’янё́нага (адуш.) |
ап’янё́ную |
ап’янё́нае |
ап’янё́ныя (неадуш.) ап’янё́ных (адуш.) |
| Т. |
ап’янё́ным |
ап’янё́най ап’янё́наю |
ап’янё́ным |
ап’янё́нымі |
| М. |
ап’янё́ным |
ап’янё́най |
ап’янё́ным |
ап’янё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ап’янё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ап’янё́ны |
ап’янё́ная |
ап’янё́нае |
ап’янё́ныя |
| Р. |
ап’янё́нага |
ап’янё́най ап’янё́нае |
ап’янё́нага |
ап’янё́ных |
| Д. |
ап’янё́наму |
ап’янё́най |
ап’янё́наму |
ап’янё́ным |
| В. |
ап’янё́ны (неадуш.) ап’янё́нага (адуш.) |
ап’янё́ную |
ап’янё́нае |
ап’янё́ныя (неадуш.) ап’янё́ных (адуш.) |
| Т. |
ап’янё́ным |
ап’янё́най ап’янё́наю |
ап’янё́ным |
ап’янё́нымі |
| М. |
ап’янё́ным |
ап’янё́най |
ап’янё́ным |
ап’янё́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ап’янёны прям., перен. опьянённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ап’янёны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ап’яніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)