ап’янё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ап’янё́ны ап’янё́ная ап’янё́нае ап’янё́ныя
Р. ап’янё́нага ап’янё́най
ап’янё́нае		 ап’янё́нага ап’янё́ных
Д. ап’янё́наму ап’янё́най ап’янё́наму ап’янё́ным
В. ап’янё́ны (неадуш.)
ап’янё́нага (адуш.)		 ап’янё́ную ап’янё́нае ап’янё́ныя (неадуш.)
ап’янё́ных (адуш.)
Т. ап’янё́ным ап’янё́най
ап’янё́наю		 ап’янё́ным ап’янё́нымі
М. ап’янё́ным ап’янё́най ап’янё́ным ап’янё́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)