апяча́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апяча́тваю апяча́тваем
2-я ас. апяча́тваеш апяча́тваеце
3-я ас. апяча́твае апяча́тваюць
Прошлы час
м. апяча́тваў апяча́твалі
ж. апяча́твала
н. апяча́твала
Загадны лад
2-я ас. апяча́твай апяча́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апяча́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апяча́тваць несов. опеча́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяча́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закрыць доступ да чаго-н., наклаўшы сургучную пячатку.

А. кватэру.

|| незак. апяча́тваць, -аю, -аеш, -ае; наз. апяча́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опеча́тывать несов. апяча́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апяча́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да апячатваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апяча́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апячатваць — апячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)