Verbum

анлайнавы слоўнік

апыле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апыле́нне, -я, н.

1. гл. апыліць.

2. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка для апладнення.

А. раслін.

Штучнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апыле́нне ср., бот. опыле́ние;

○ перакрыжава́нае а. — бот. перекрёстное опыле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апыле́нне, ‑я, н.

1. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка, у выніку чаго адбываецца апладненне. Штучнае апыленне.

2. Дзеянне паводле дзеясл. апыліць (у 2 знач.).

•••

Перакрыжаванае апыленне — перанясенне пылку з тычынак кветак адной расліны на рыльцы песцікаў кветак другой расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апылі́ць, апылю́, апы́ліш, апы́ліць; апы́лены; зак., што.

1. Зрабіць апыленне (у 2 знач.).

А. кветку.

2. Апрацаваць пылападобным саставам для знішчэння шкодных насякомых.

А. пасевы.

|| незак. апыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1 знач.) і апы́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.); наз. апы́льванне, -я, н.

|| наз. апыле́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апылкава́нне ср., см. апыле́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераапыле́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апыленне раслін. Штучнае пераапыленне сартоў грэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрыжава́ны, -ая, -ае.

1. Які перасякаецца крыж-накрыж.

Перакрыжаваная рыфма (праз радок).

2. перан. Які сыходзіцца з розных бакоў у адно месца.

П. агонь. П. допыт (некалькімі асобамі адразу). Перакрыжаванае апыленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міжгатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца паміж гатункамі адной расліны. Міжгатунковае апыленне. Міжгатунковае скрыжаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаапыле́нне, ‑я, н.

Апыленне кветкі ўласным пылком або пылком іншых кветак той жа расліны. Самаапыленне ячменю. Самаапыленне гароху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)