назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апыле́ння | |
| апыле́нню | |
| апыле́ннем | |
| апыле́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апыле́ння | |
| апыле́нню | |
| апыле́ннем | |
| апыле́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. 
2. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка для апладнення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
○ перакрыжава́нае а. — 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Перанос пылку кветкі з тычынак на рыльца песціка, у выніку чаго адбываецца апладненне. 
2. 
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перанос пылку на рыльца песціка (у пакрытанасенных) або на семязавязь (у голанасенных) раслін. Папярэднічае апладненню. Адрозніваюць 2 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
1. 
перакрыжава́нае 
2. 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
апылі́ць, апылю́, апы́ліш, апы́ліць; апы́лены; 
1. Зрабіць 
2. Апрацаваць пылападобным саставам для знішчэння шкодных насякомых.
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перакрыжаванае 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
апылкава́нне 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)