апублікава́нне гл. публікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апублікава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апублікава́нне
Р. апублікава́ння
Д. апублікава́нню
В. апублікава́нне
Т. апублікава́ннем
М. апублікава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апублікава́нне ср. опубликова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апублікава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апублікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

публікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Аб’яўляць для агульнага ведама праз друк.

П. матэрыялы кангрэса.

|| зак. апублікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; наз. апублікава́нне, -я, н.

|| наз. публіка́цыя, -і, ж. і публікава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обнаро́дование абнаро́даванне, -ння ср., апублікава́нне, -ння ср.;

обнаро́дование постановле́ния абнаро́даванне (апублікава́нне) пастано́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опубликова́ние апублікава́нне, -ння ср.; неоконч. апубліко́ўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)