апсі́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апсі́да |
апсі́ды |
| Р. |
апсі́ды |
апсі́д |
| Д. |
апсі́дзе |
апсі́дам |
| В. |
апсі́ду |
апсі́ды |
| Т. |
апсі́дай апсі́даю |
апсі́дамі |
| М. |
апсі́дзе |
апсі́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апсі́да ж., архит. апси́да
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апсі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец. Паўкруглы (радзей шматвугольны) выступ у сцяне хрысціянскіх царкоўных будынкаў; абсіда.
[Ад грэч. apsís (apsídos) — скляпенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апси́да архит. апсі́да, -ды ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)