апрасці́цца, -рашчу́ся, -ро́сцішся, -ро́сціцца; зак.

Стаць больш простым у звычках, адзенні і пад.

|| незак. апрашча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. апрашчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апрасці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрашчу́ся апро́сцімся
2-я ас. апро́сцішся апро́сціцеся
3-я ас. апро́сціцца апро́сцяцца
Прошлы час
м. апрасці́ўся апрасці́ліся
ж. апрасці́лася
н. апрасці́лася
Загадны лад
2-я ас. апрасці́ся апрасці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апрасці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апрасці́цца сов. опрости́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрасці́цца, апрашчуся, апросцішся, апросціцца; зак.

Зрабіцца прасцейшым у звычках, спосабе жыцця і пад. — Апросцімся, браты! — гукнуў.. [Веньямін], не сыходзячы з ганка, прычэсваючы ўскудлачаныя валасы. — Будзем як дзеці! Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опрости́ться апрасці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрашча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да апрасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрашчэ́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрашчацца — апрасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрасце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш простым, апрасціцца. Суседзі-гандляры з некаторай пагардай ставіліся да Міхаіла, казалі, што ён спрасцеў. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)