спрасце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Стаць больш простым, апрасціцца. Суседзі-гандляры з некаторай пагардай ставіліся да Міхаіла, казалі, што ён спрасцеў. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)