апатры́ды мн. апатри́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апатры́ды, ‑аў; адз. апатрыд, ‑а, М ‑радзе, м.

Спец. Асобы, якія не маюць грамадзянства.

[Ад грэч. a — адмоўная часціца і patridos — радзіма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апатры́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апатры́д апатры́ды
Р. апатры́да апатры́даў
Д. апатры́ду апатры́дам
В. апатры́да апатры́даў
Т. апатры́дам апатры́дамі
М. апатры́дзе апатры́дах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)