апастро́фа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апастро́фа апастро́фы
Р. апастро́фы апастро́ф
Д. апастро́фе апастро́фам
В. апастро́фу апастро́фы
Т. апастро́фай
апастро́фаю		 апастро́фамі
М. апастро́фе апастро́фах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апастро́фа ж., лит. апастро́фа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апостро́фа апастро́фа, -фы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)