апа́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апа́лавы апа́лавая апа́лавае апа́лавыя
Р. апа́лавага апа́лавай
апа́лавае		 апа́лавага апа́лавых
Д. апа́лаваму апа́лавай апа́лаваму апа́лавым
В. апа́лавы (неадуш.)
апа́лавага (адуш.)		 апа́лавую апа́лавае апа́лавыя (неадуш.)
апа́лавых (адуш.)
Т. апа́лавым апа́лавай
апа́лаваю		 апа́лавым апа́лавымі
М. апа́лавым апа́лавай апа́лавым апа́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апа́лавы I то́пливный;

~выя рэсу́рсы — то́пливные ресу́рсы

апа́лавы II мин. опа́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апалу ​2. Апалавы камень. // Які зроблены з апалу ​2 або ўтрымлівае апал ​2. Апалавы пярсцёнак. // Малочна-белы з жоўтым або блакітным адценнем; такога колеру, як апал ​2. На апалавым небе не было ніводнай хмурынкі. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́л², -у, м.

Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.

Пярсцёнак з белым апалам.

|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́пливный па́ліўны, апа́лавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опа́ловый

1. мин. апа́лавы;

опа́ловый пе́рстень апа́лавы пярсцёнак;

2. (молочно-белый) мало́чна-бе́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)