аніба́лаў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аніба́лаў |
аніба́лава |
аніба́лава |
аніба́лавы |
| Р. |
аніба́лавага |
аніба́лавай
аніба́лавае |
аніба́лавага |
аніба́лавых |
| Д. |
аніба́лаваму |
аніба́лавай |
аніба́лаваму |
аніба́лавым |
| В. |
аніба́лаў (неадуш.)
аніба́лавага (адуш.) |
аніба́лаву |
аніба́лава |
аніба́лавы (неадуш.)
аніба́лавых (адуш.) |
| Т. |
аніба́лавым |
аніба́лавай
аніба́лаваю |
аніба́лавым |
аніба́лавымі |
| М. |
аніба́лавым |
аніба́лавай |
аніба́лавым |
аніба́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аніба́лаў: ~лава кля́тва анниба́лова кля́тва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аніба́лаў, ‑лава.
У выразе: анібалава клятва — выраз, які ўжываецца для абазначэння цвёрдай рашучасці змагацца з кімабо з чым‑н. да канца.
[Ад імя карфагенскага палкаводца Анібала (247–183 да н. э.), які, паводле падання, яшчэ хлопчыкам пакляўся быць усё жыццё непрымірымым ворагам Рыма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)