Які адносіцца да гісторыі і культуры старажытных грэкаў і рымлян.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Які адносіцца да гісторыі і культуры старажытных грэкаў і рымлян.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| анты́чная | анты́чнае | анты́чныя | ||
| анты́чнага | анты́чнай анты́чнае |
анты́чнага | анты́чных | |
| анты́чнаму | анты́чнай | анты́чнаму | анты́чным | |
анты́чнага ( |
анты́чную | анты́чнае | анты́чныя ( анты́чных ( |
|
| анты́чным | анты́чнай анты́чнаю |
анты́чным | анты́чнымі | |
| анты́чным | анты́чнай | анты́чным | анты́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Старажытнагрэчаскі або старажытнарымскі (пра культуру, мастацтва, грамадскі лад і пад.).
2. Які нагадвае прыгажосцю статуі старажытнай свету; класічна правільны (пра рысы твару, формы цела і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анти́чный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
класі́чны, -ая, -ае.
1.
2. Які з’яўляецца класікам (у 1
3. Які мае адносіны да старажытнай грэка-рымскай культуры;
4. Звязаны з вывучэннем антычных моў і літаратур.
5. Тыповы, характэрны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
А́нцік ’прыгожая дзяўчына, прыгожы хлопец’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
класі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Створаны класікам, класікамі (у 1 знач.); узорны, дасканалы.
2. Які мае адносіны да класіцызму (у 1 знач.), уласцівы паслядоўнікам гэтага напрамку.
3. Які мае адносіны да старажытных грэкаў і рымлян;
4. Які адпавядае ідэалу хараства ў рымлян і грэкаў; правільны.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свет, -у,
1. Зямля з усім тым, што на ёй існуе; сусвет (у 2
2. Тое, што і сусвет (у 1
3. які. Чалавечае грамадства, аб’яднанае пэўным грамадскім ладам, культурнымі і сацыяльна-гістарычнымі адзнакамі.
4. чаго або які. Асобная галіна жыцця, з’яў, прадметаў.
5. чаго або які. Якая
6. Кола асоб, якія належаць да прывілеяваных класаў.
7. Зямное жыццё ў процілегласць незямному.
Выйсці ў свет — быць апублікаваным.
Гэ́ты свет — зямны свет, жыццё як супрацьпастаўленне замагільнаму свету.
Зжыць са свету — загубіць, знішчыць.
З усяго свету — здалёк.
Ісці на той свет — паміраць.
На чым свет стаіць — вельмі моцна лаяць, крычаць.
Ні за што на свеце — ні ў якім выпадку, ніколі.
Пусціць на свет — нарадзіць.
Свет аб’ехаць — пабыць у розных месцах.
Свет не бачыў — незвычайна.
Такі свет настаў — настала не тое жыццё.
Той свет — замагільны свет як супрацьпастаўленне зямному свету, жыццю.
У белы свет як у капейку (
Чуць свет — раніцай, на золку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свет, ‑у,
1. Зямля з усім тым, што на ёй існуе; сусвет (у 2 знач.).
2. Тое, што і сусвет (у 1 знач.).
3. Шостая частка сусвету; планета.
4.
5.
6.
7. Кола людзей, аб’яднаных агульнай прафесіяй, прыналежнасцю да якога‑н. асяроддзя і пад.
8. Зямное жыццё ў процілегласць незямному.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)