антрэко́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. антрэко́тны антрэко́тная антрэко́тнае антрэко́тныя
Р. антрэко́тнага антрэко́тнай
антрэко́тнае		 антрэко́тнага антрэко́тных
Д. антрэко́тнаму антрэко́тнай антрэко́тнаму антрэко́тным
В. антрэко́тны (неадуш.)
антрэко́тнага (адуш.)		 антрэко́тную антрэко́тнае антрэко́тныя (неадуш.)
антрэко́тных (адуш.)
Т. антрэко́тным антрэко́тнай
антрэко́тнаю		 антрэко́тным антрэко́тнымі
М. антрэко́тным антрэко́тнай антрэко́тным антрэко́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

антрэко́т, -у, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

Міжрэбравая частка ялавічыны; адбіўная катлета з міжрэбернай часткі ялавічыны.

|| прым. антрэко́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)