антрэко́т, -у, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.

Міжрэбравая частка ялавічыны; адбіўная катлета з міжрэбернай часткі ялавічыны.

|| прым. антрэко́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)