анархі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анархі́сцкі |
анархі́сцкая |
анархі́сцкае |
анархі́сцкія |
| Р. |
анархі́сцкага |
анархі́сцкай
анархі́сцкае |
анархі́сцкага |
анархі́сцкіх |
| Д. |
анархі́сцкаму |
анархі́сцкай |
анархі́сцкаму |
анархі́сцкім |
| В. |
анархі́сцкі (неадуш.)
анархі́сцкага (адуш.) |
анархі́сцкую |
анархі́сцкае |
анархі́сцкія (неадуш.)
анархі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
анархі́сцкім |
анархі́сцкай
анархі́сцкаю |
анархі́сцкім |
анархі́сцкімі |
| М. |
анархі́сцкім |
анархі́сцкай |
анархі́сцкім |
анархі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
анархі́сцкі анархи́стский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
анархі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да анархістаў, звязаны з імі. Анархісцкая арганізацыя. // Уласцівы анархістам. Анархісцкае вучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анархі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік анархізму; член анархічнай арганізацыі.
|| ж. анархі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. анархі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анархи́стский анархі́сцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)