ана́рха-тэрарысты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ана́рха-тэрарысты́чны |
ана́рха-тэрарысты́чная |
ана́рха-тэрарысты́чнае |
ана́рха-тэрарысты́чныя |
| Р. |
ана́рха-тэрарысты́чнага |
ана́рха-тэрарысты́чнай
ана́рха-тэрарысты́чнае |
ана́рха-тэрарысты́чнага |
ана́рха-тэрарысты́чных |
| Д. |
ана́рха-тэрарысты́чнаму |
ана́рха-тэрарысты́чнай |
ана́рха-тэрарысты́чнаму |
ана́рха-тэрарысты́чным |
| В. |
ана́рха-тэрарысты́чны (неадуш.)
ана́рха-тэрарысты́чнага (адуш.) |
ана́рха-тэрарысты́чную |
ана́рха-тэрарысты́чнае |
ана́рха-тэрарысты́чныя (неадуш.)
ана́рха-тэрарысты́чных (адуш.) |
| Т. |
ана́рха-тэрарысты́чным |
ана́рха-тэрарысты́чнай
ана́рха-тэрарысты́чнаю |
ана́рха-тэрарысты́чным |
ана́рха-тэрарысты́чнымі |
| М. |
ана́рха-тэрарысты́чным |
ана́рха-тэрарысты́чнай |
ана́рха-тэрарысты́чным |
ана́рха-тэрарысты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкі |
ана́рха-сіндыкалі́сцкая |
ана́рха-сіндыкалі́сцкае |
ана́рха-сіндыкалі́сцкія |
| Р. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкага |
ана́рха-сіндыкалі́сцкай
ана́рха-сіндыкалі́сцкае |
ана́рха-сіндыкалі́сцкага |
ана́рха-сіндыкалі́сцкіх |
| Д. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкаму |
ана́рха-сіндыкалі́сцкай |
ана́рха-сіндыкалі́сцкаму |
ана́рха-сіндыкалі́сцкім |
| В. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкі (неадуш.)
ана́рха-сіндыкалі́сцкага (адуш.) |
ана́рха-сіндыкалі́сцкую |
ана́рха-сіндыкалі́сцкае |
ана́рха-сіндыкалі́сцкія (неадуш.)
ана́рха-сіндыкалі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкім |
ана́рха-сіндыкалі́сцкай
ана́рха-сіндыкалі́сцкаю |
ана́рха-сіндыкалі́сцкім |
ана́рха-сіндыкалі́сцкімі |
| М. |
ана́рха-сіндыкалі́сцкім |
ана́рха-сіндыкалі́сцкай |
ана́рха-сіндыкалі́сцкім |
ана́рха-сіндыкалі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ана́рха-сіндыкалі́ст |
ана́рха-сіндыкалі́сты |
| Р. |
ана́рха-сіндыкалі́ста |
ана́рха-сіндыкалі́стаў |
| Д. |
ана́рха-сіндыкалі́сту |
ана́рха-сіндыкалі́стам |
| В. |
ана́рха-сіндыкалі́ста |
ана́рха-сіндыкалі́стаў |
| Т. |
ана́рха-сіндыкалі́стам |
ана́рха-сіндыкалі́стамі |
| М. |
ана́рха-сіндыкалі́сце |
ана́рха-сіндыкалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ана́рха-тэрары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ана́рха-тэрары́зм |
| Р. |
ана́рха-тэрары́зму |
| Д. |
ана́рха-тэрары́зму |
| В. |
ана́рха-тэрары́зм |
| Т. |
ана́рха-тэрары́змам |
| М. |
ана́рха-тэрары́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ана́рха-сіндыкалі́зм |
| Р. |
ана́рха-сіндыкалі́зму |
| Д. |
ана́рха-сіндыкалі́зму |
| В. |
ана́рха-сіндыкалі́зм |
| Т. |
ана́рха-сіндыкалі́змам |
| М. |
ана́рха-сіндыкалі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́сцкі ана́рхо-синдакали́стский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́ст м. ана́рхо-синдикали́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́зм, -му м., полит. ана́рхо-синдикали́зм
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ана́рха-сіндыкалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Прыхільнік анарха-сіндыкалізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ана́рха-сіндыкалі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да анарха-сіндыкалізму, звязаны з ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)