амшы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; амшы́ты; зак., што.

Тое, што і абымшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амшы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. амшу́ амшы́м
2-я ас. амшы́ш амшыце́
3-я ас. амшы́ць амша́ць
Прошлы час
м. амшы́ў амшы́лі
ж. амшы́ла
н. амшы́ла
Загадны лад
2-я ас. амшы́ амшы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час амшы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амшы́ць сов., см. абымшы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амшы́ць, амшу, амшыш, амшыць; зак., што.

Тое, што і абымшыць. Амшыць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Амша́лы ’пакрыты мохам’ (БРС, КТС), амшанік ’будынак, куды ставяць вуллі з пчоламі на зіму’ (Мат. Гродз., Інстр. I), амшэннік ’будынак, праканапачаны мохам’ (Касп.), амшара ’імшара’ (Гарэц., Др.-Падб., БРС, Бяльк., Касп., Нас., КТС, Яруш.), амшарына ’тс’ (Шат., Касп.), амшыць ’перакладаць мохам’ (Нас., Касп.), амшэнь пограб з надрубленым верхам’ (Бяльк.), омшарник (Мат. Смал.) да мох (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)