амо́рфны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́рфны амо́рфная амо́рфнае амо́рфныя
Р. амо́рфнага амо́рфнай
амо́рфнае		 амо́рфнага амо́рфных
Д. амо́рфнаму амо́рфнай амо́рфнаму амо́рфным
В. амо́рфны (неадуш.)
амо́рфнага (адуш.)		 амо́рфную амо́рфнае амо́рфныя (неадуш.)
амо́рфных (адуш.)
Т. амо́рфным амо́рфнай
амо́рфнаю		 амо́рфным амо́рфнымі
М. амо́рфным амо́рфнай амо́рфным амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амо́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́рфны амо́рфная амо́рфнае амо́рфныя
Р. амо́рфнага амо́рфнай
амо́рфнае		 амо́рфнага амо́рфных
Д. амо́рфнаму амо́рфнай амо́рфнаму амо́рфным
В. амо́рфны (неадуш.)
амо́рфнага (адуш.)		 амо́рфную амо́рфнае амо́рфныя (неадуш.)
амо́рфных (адуш.)
Т. амо́рфным амо́рфнай
амо́рфнаю		 амо́рфным амо́рфнымі
М. амо́рфным амо́рфнай амо́рфным амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амо́рфны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які не мае крышталічнай будовы. Аморфнае рэчыва. Аморфны стан.

2. Які не мае форм змянення. Аморфныя мовы.

3. перан. Бясформенны; расплывісты. Аморфны твор.

[Ад грэч. amorphos — бясформеннасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)