аметы́ст, -у, М -сце, м.

Каштоўны камень фіялетавага або з блакітным адценнем колеру.

|| прым. аметы́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аметы́ст

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аметы́ст аметы́сты
Р. аметы́сту аметы́стаў
Д. аметы́сту аметы́стам
В. аметы́ст аметы́сты
Т. аметы́стам аметы́стамі
М. аметы́сце аметы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аметы́ст

‘каштоўны камень; ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аметы́ст аметы́сты
Р. аметы́ста аметы́стаў
Д. аметы́сту аметы́стам
В. аметы́ст аметы́сты
Т. аметы́стам аметы́стамі
М. аметы́сце аметы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аметы́ст, -ту м., мин. амети́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аметы́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Каштоўны камень фіялетавага альбо фіялетавага з блакітным адценнем колеру. У шкатулцы, у чыстай мокрай анучцы, ляжаў рэдкай прыгажосці цёмна-фіялетавы аметыст. «Маладосць».

[Грэч. amethystos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. падрабіць.

2. Падробленая рэч.

П. пад аметыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амети́ст мин. аметы́ст, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валаса́цік, ‑у, м.

Спец. Горны хрусталь або аметыст з валокнападобнай будовай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аметы́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аметысту. Аметыставыя прыіскі. // Які зроблены з аметысту або ўтрымлівае аметыст. Аметыставы пярсцёнак. // Які мае колер аметысту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)