Verbum

анлайнавы слоўнік

аме́га, -і, ДМ аме́зе, ж.

Назва апошняй літары грэчаскага алфавіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аме́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аме́га ж. оме́га;

◊ ад а́льфы да аме́гі — от а́льфы до оме́ги;

а́льфа і а. — а́льфа и оме́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аме́га, ‑і, ДМ амезе, ж.

Назва апошняй літары грэчаскага алфавіта.

•••

Ад альфы да амегі гл. альфа.

Альфа і амега гл. альфа.

[Грэч. o mega.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́льфа, -ы, ж.

Назва першай літары грэчаскага алфавіта.

◊

Ад альфы да амегі (кніжн.) — ад пачатку да канца.

Альфа і амега чаго (кніжн.) — аснова, сутнасць, самае галоўнае ў чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́льфа, ‑ы, ж.

Назва першай літары грэчаскага алфавіта.

•••

Альфа-прамені — паток дадатна зараджаных часцінак — ядраў атамаў гелію, якія ўзнікаюць пры радыеактыўным распадзе некаторых рэчываў.

Ад альфы да амегі — ад пачатку да канца.

Альфа і амега — пачатак і канец чаго‑н.; усё галоўнае.

[Грэч. alfa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́льфа ж. а́льфа;

◊ ад ~фы да аме́гі — от а́льфы до оме́ги;

а. і аме́га — а́льфа и оме́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оме́га аме́га, -гі ж.;

◊

от а́льфы до оме́ги ад а́льфы да аме́гі, ад пача́тку і да канца́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́льфа а́льфа, -фы ж.;

◊

а́льфа и оме́га а́льфа і аме́га, асно́ўнае, гало́ўнае;

от а́льфы до оме́ги ад а́льфы да аме́гі, ад пача́тку і да канца́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)