амбіцы́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амбіцы́йны амбіцы́йная амбіцы́йнае амбіцы́йныя
Р. амбіцы́йнага амбіцы́йнай
амбіцы́йнае		 амбіцы́йнага амбіцы́йных
Д. амбіцы́йнаму амбіцы́йнай амбіцы́йнаму амбіцы́йным
В. амбіцы́йны (неадуш.)
амбіцы́йнага (адуш.)		 амбіцы́йную амбіцы́йнае амбіцы́йныя (неадуш.)
амбіцы́йных (адуш.)
Т. амбіцы́йным амбіцы́йнай
амбіцы́йнаю		 амбіцы́йным амбіцы́йнымі
М. амбіцы́йным амбіцы́йнай амбіцы́йным амбіцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амбіцы́йны амбицио́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амбіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Поўны амбіцыі, з амбіцыяй. Амбіцыйная заява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амбі́цыя, -і, ж.

1. Абвостранае самалюбства, ганарлівасць, фанабэрыстасць.

2. звычайна мн. Прэтэнзіі, дамаганні чаго-н. (неадабр.).

Нічым не абгрунтаваныя амбіцыі.

◊

Кідацца ў амбіцыю — пакрыўдзіўшыся, выказваць незадавальненне, злавацца.

|| прым. амбіцы́йны, -ая, -ае і амбі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амбицио́зный уст. амбіцы́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амбі́тны, см. амбіцы́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амбі́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і амбіцыйны. Пісар жа быў таўстаморды; амбітны, уладалюбны. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)