алі́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алі́ўка |
алі́ўкі |
| Р. |
алі́ўкі |
алі́вак |
| Д. |
алі́ўцы |
алі́ўкам |
| В. |
алі́ўку |
алі́ўкі |
| Т. |
алі́ўкай
алі́ўкаю |
алі́ўкамі |
| М. |
алі́ўцы |
алі́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
алі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, алі́вак, ж.
Плод алівы (у 1 знач.), масліна.
|| прым. алі́ўкавы, -ая, -ае.
А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем). Аліўкавая галінка (сімвал міру).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)