алі́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алі́ўка алі́ўкі
Р. алі́ўкі алі́вак
Д. алі́ўцы алі́ўкам
В. алі́ўку алі́ўкі
Т. алі́ўкай
алі́ўкаю		 алі́ўкамі
М. алі́ўцы алі́ўках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, алі́вак, ж.

Плод алівы (у 1 знач.), масліна.

|| прым. алі́ўкавы, -ая, -ае.

А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем). Аліўкавая галінка (сімвал міру).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алі́ўкавы гл. аліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

olive

[ˈɑ:lɪv]

1.

n.

1) алі́ўка, масьлі́на f

2) алі́ўкавы ко́лер

2.

adj.

алі́ўкавы, алі́ўкавага ко́леру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oliwka

ж.

1. бат. аліва (Olea europaea L.);

2. (плод) аліўка; масліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)